Gramatyka każdego języka ma ściśle określone reguły. Podobnie jest, jeśli chodzi o gramatykę grecką. Swego czasu Pan Granville Sharp zdefiniował sześć zasad, które podobno pozwalają na jasne i jednoznaczne określenie i identyfikację sensu poszczególnych zdań, w tym też tych biblijnych. Choć niestety nie znamy greki, to ostatecznie jednak krótko spróbujemy zwrócić uwagę na jedną z tych zasad w oparciu o trzy wersety biblijne tj. Tytusa 2:13, 2 Piotra 1:1 oraz 2 Piotra 1:11. Traktujcie to jako ciekawostkę, a nie dogmat, choć przyznać trzeba, że jest ona dobrze uzasadniona i wydaje się dość logiczna.
Jeżeli wiecie coś więcej na temat tych zasad, a zwłaszcza tej, o której mowa w tym poście, to podeślijcie linki do źródeł. Z drugiej strony, jeżeli dostrzegacie, że nie do końca poprawnie to rozumiemy, to też prosimy o wskazówki.
Co zatem mówi pierwsza z zasad Sharp'a?
Zasadniczo reguła ta stwierdza, że gdy masz dwa rzeczowniki (lub przymiotniki, imiesłowy), które:
1. nie są imionami własnymi (takimi jak np. Kefas, Paweł czy Tymoteusz)oraz
2. te dwa rzeczowniki występują w liczbie pojedynczej oraz
3. są połączone łącznikiem "i" oraz
4. odnoszą się do osoby, NIE do rzeczy
5. oraz pierwszy rzeczownik ma przedrostek ("the"), podczas gdy drugi nie ma "the",
to oba rzeczowniki odnoszą się do tej samej osoby, która opisana jest przez pierwszy rzeczownik (lub imiesłów). Rodzajnik "the" w tym wypadku w znaczeniu zdań w języku angielskim. Całość natomiast odnosi się oczywiście do greki.
Brzmi to trochę skomplikowanie, ale nie jest aż tak bardzo trudne do zrozumienia. Przykłady być może nieco jaśniej to ukażą.
Przykładowe zdanie w języku angielskim:
We met with the owner and captain of the boat, Mr. Jones. (spotkaliśmy się z właścicielem i kapitanem statku Panem Jones'em)
Rzeczowniki połączone typu "owner" oraz "captain":
1. nie są imionami własnymi,
2. występują w liczbie pojedynczej (właściciel, kapitan),
3. są połączone łącznikiem "i" ("and")
4. odnoszą się do osoby (są personifikowane),
5. pierwszy rzeczownik poprzedza "the", a drugi nie.
Wskazuje to zatem na to, że zarówno rzeczowniki "owner"(właściciel), jak i "captain"(kapitan) odnoszą się do jednej i tej samej osoby, a NIE do dwóch różnych. Dodatkowo zwrot "Mr Jones" dopowiada czy też uszczegóławia, o kogo dokładnie chodzi.
Gdyby dodać do rzeczownika "captain" rodzajnik określony "the", to wskazywałoby to na dwie różne osoby. Na właściciela, jako pierwszą osobę oraz na kapitana Jones'a jako drugą osobę: 'the owner and the captain'. W języku polskim można by tu dla jasności zamiast łącznika "i" wstawić "oraz", co chociaż po części oddałoby wtedy sens zdania: "spotkaliśmy się z właścicielem ORAZ kapitanem statku Panem Jones'em" - czyli dwoma rożnymi osobami.
Zasadniczo reguła ta stwierdza, że gdy masz dwa rzeczowniki (lub przymiotniki, imiesłowy), które:
1. nie są imionami własnymi (takimi jak np. Kefas, Paweł czy Tymoteusz)oraz
2. te dwa rzeczowniki występują w liczbie pojedynczej oraz
3. są połączone łącznikiem "i" oraz
4. odnoszą się do osoby, NIE do rzeczy
5. oraz pierwszy rzeczownik ma przedrostek ("the"), podczas gdy drugi nie ma "the",
to oba rzeczowniki odnoszą się do tej samej osoby, która opisana jest przez pierwszy rzeczownik (lub imiesłów). Rodzajnik "the" w tym wypadku w znaczeniu zdań w języku angielskim. Całość natomiast odnosi się oczywiście do greki.
Brzmi to trochę skomplikowanie, ale nie jest aż tak bardzo trudne do zrozumienia. Przykłady być może nieco jaśniej to ukażą.
Przykładowe zdanie w języku angielskim:
We met with the owner and captain of the boat, Mr. Jones. (spotkaliśmy się z właścicielem i kapitanem statku Panem Jones'em)
Rzeczowniki połączone typu "owner" oraz "captain":
1. nie są imionami własnymi,
2. występują w liczbie pojedynczej (właściciel, kapitan),
3. są połączone łącznikiem "i" ("and")
4. odnoszą się do osoby (są personifikowane),
5. pierwszy rzeczownik poprzedza "the", a drugi nie.
Wskazuje to zatem na to, że zarówno rzeczowniki "owner"(właściciel), jak i "captain"(kapitan) odnoszą się do jednej i tej samej osoby, a NIE do dwóch różnych. Dodatkowo zwrot "Mr Jones" dopowiada czy też uszczegóławia, o kogo dokładnie chodzi.
Gdyby dodać do rzeczownika "captain" rodzajnik określony "the", to wskazywałoby to na dwie różne osoby. Na właściciela, jako pierwszą osobę oraz na kapitana Jones'a jako drugą osobę: 'the owner and the captain'. W języku polskim można by tu dla jasności zamiast łącznika "i" wstawić "oraz", co chociaż po części oddałoby wtedy sens zdania: "spotkaliśmy się z właścicielem ORAZ kapitanem statku Panem Jones'em" - czyli dwoma rożnymi osobami.
Biorąc pod uwagę grekę, to:
# słowo greckie , czy też artykuł 'ho' tłumaczony jest jako: the, this, that, one, he, she, it, czyli z polskiego jako "ten, ta, to, ono, on, ona" (choć j.polski nie odda tego w pełnym znaczeniu),
Podobny rodzajnik stanowi słowo 'tu'
# słowo łącznik 'Kai' tłumaczone jest jako 'and, even, also' - czyli" "i", "również".
I teraz weźmy dla przykładu fragment wersetu z 2 Kor 1:3 oraz 2 Kor 11:31.
Biorąc pod uwagę sam przekład angielski widać, że zwroty "The God and Father" odnoszą się do tej samej osoby i uwzględniają ww zasadę Sharp'a. Rodzajnik 'the' występuje tylko z jednym rzeczownikiem "The God".
A po grecku wygląda to tak: w tym wypadku rodzajnikiem jest 'ó', a łącznikiem oczywiście 'Kai':
# słowo greckie , czy też artykuł 'ho' tłumaczony jest jako: the, this, that, one, he, she, it, czyli z polskiego jako "ten, ta, to, ono, on, ona" (choć j.polski nie odda tego w pełnym znaczeniu),
Podobny rodzajnik stanowi słowo 'tu'
# słowo łącznik 'Kai' tłumaczone jest jako 'and, even, also' - czyli" "i", "również".
I teraz weźmy dla przykładu fragment wersetu z 2 Kor 1:3 oraz 2 Kor 11:31.
(3): Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ (...)
[Revised King James New Testament, 2kor 1]
(3): Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa (...)[Biblia Warszawska, 2kor 1]
(31): The God and Father of our Lord Jesus, who is blessed forevermore, knows that I do not lie.
[Revised King James New Testament, 2kor 11]
(31): Bóg i Ojciec Pana Jezusa, który jest błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.
[Biblia Warszawska, 2kor 11]
Biorąc pod uwagę sam przekład angielski widać, że zwroty "The God and Father" odnoszą się do tej samej osoby i uwzględniają ww zasadę Sharp'a. Rodzajnik 'the' występuje tylko z jednym rzeczownikiem "The God".
A po grecku wygląda to tak: w tym wypadku rodzajnikiem jest 'ó', a łącznikiem oczywiście 'Kai':
Inny przykład to 1 Tesaloniczan 3:11. Tym razem uwypuklimy werset w języku greckim i angielskim.
(11): Now may our God and Father Himself, and our Lord Jesus Christ, direct our way to you. [New King James, 1tes 3]
W powyższym wersecie rodzajnik 'ó' występuje dwukrotnie, co jednoznacznie wskazuje na dwie różne osoby. Bez tego artykułu 'ó', w drugiej części zdania, w języku greckim mielibyśmy jedną osobę. A tak, pierwsza zasada Sharpa NIE ma zastosowania, bo drugi rzeczownik ma rodzajnik 'ó'.
W języku polskim werset ten brzmi:
(11): A sam Bóg i nasz Ojciec i nasz Pan Jezus Chrystus niech utoruje naszą drogę do was. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1tes 3]
Tego typu przykładów jest wiele, szczególnie w Nowym Testamencie. Teraz zwróćmy jednak uwagę na wcześniej wspomniane wersety zasadnicze, gdzie ma zastosowanie pierwsza zasada Sharp'a. Rzeczowniki to:
Tytusa 2:13:
(13): looking for the blessed hope and appearing of the glory of the great God and our Saviour Jesus Christ; [American Standard Version, Tt 2]
(13): Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa; [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Tt 2]
2 Piotra 1:1 oraz 2 Piotra 1:11 - gramatycznie takie same.
(1): Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2p 1]
(11): W ten sposób hojnie będzie wam dane wejście do wiecznego królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2p 1]
Wg. powyższej zasady, wersety te NIE mówią o dwóch różnych osobach, ale o jednej, czyli Panu Jezusie Chrystusie, jako o wielkim Bogu i Zbawicielu.
Zachęcamy Cię do przemyślenia ww. argumentów. Wersetów, które ewidentnie wskazują na Boskość Pana Jezusa jest w Biblii dużo (zobacz artykuły z serii "Kim On jest?"), dlatego, tak jak podkreśliliśmy na początku tego artykułu, powyższą argumentację traktuj jako dobrze uargumentowaną ciekawostkę. Choć stosując tę zasadę widać bezpośrednio kim jest Pan Jezus, czyż nie? Nie są to jednak argumenty ostatecznie przeważające i nie każdy się z nimi zgadza. Jednakże inne argumenty biblijne uwypuklają postać Pana Jezusa w sposób niebudzący wątpliwości. Sprawdź.
PS.:
W artykule wykorzystano przykłady z nw. filmu: "Granville Sharp's Rule". Zauważyłeś błąd - poinformuj nas o tym.
0 komentarze:
Prześlij komentarz
Proszę pamiętać o wzajemnym szacunku i wyrażaniu tego odpowiednimi słowami. Nie musisz się zgadzać z naszym rozumowaniem. Komentarze są moderowane i pojawiają się z opóźnieniem. Obraźliwe lub nieodpowiednie będą usuwane.