Duch Święty - czyli krótko o sile, mocy czy osobie?

Duch Święty to temat kontrowersyjny w szczególności dla Świadków Jehowy. Nauczanie CK JW sugeruje bowiem, że jest to czynna siła, którą Bóg posługuje się aby realizować swoje zamierzenie. Wcześniej - o ile się nie mylimy - nauczano, iż to moc Boża, ale z tego zrezygnowano po pewnym czasie na rzecz siły. W każdym bądź razie są też tacy, którzy stanowczo nie zgadzają się z tymi stwierdzeniami i Ducha Świętego uznają za osobę.

Na wstępie naszych rozważań w tym temacie warto wspomnieć, iż sam Stwórca uświadamia nam, niedoskonałym śmiertelnikom, iż Jego drogi i myśli nie są naszymi myślami, a co za tym idzie wskazuje, iż nie będziemy w stanie w pełni, czyli całkowicie pojąć kim jest Bóg. Na tyle jednak, na ile to zostało nam ludziom objawione w Biblii, na tyle możemy to rozważyć i zrozumieć. To samo tyczy się Ducha Świętego.

A oto nasze spostrzeżenia w tej kwestii.

Po pierwsze.

W Biblii jest wiele wersetów, które  niejako depersonifikują Ducha Świętego. Przykładowo w takich wersetach użyto zwrotów: ma Ducha Świętego, otrzyma Ducha Świętego, Bóg dał Ducha Świętego, namaścił Duchem Świętym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, otrzymali Ducha Świętego, Duch został wylany.

Przyglądając się tym wersetom można by uznać, iż rzeczywiście Duch Św. to jakaś bezosobowa siła. Bo czy osoba może zstąpić na kogoś, czy osobę można otrzymać albo czy można ją komuś dać, namaścić nią kogoś lub ją wylać? Raczej nie.

Z drugiej jednak strony biorąc pod uwagę ww. myśli należy wziąć pod uwagę nie tylko wspomniane wersety, gdzie użyto bezosobowych zwrotów, ale też inne tego aspekty. A mianowicie to, że:

# Słowo Boże podkreśla, iż na uczniów Chrystusa zstępuje nie osoba, ale jej moc;

# Uczniowie otrzymują nie osobę, ale dar Ducha Świętego;

W związku z tym w Biblii wielokrotnie pojawiają się zwroty, które mówią o otrzymaniu Ducha lub zstąpieniu na kogoś Ducha - natchnienie Ducha, ale z kontekstu i innych wersetów jednoznacznie wynika, iż chodzi tu o dary Ducha Świętego i/lub Jego moc. W skrócie często wyrażane to jest w sposób, iż Bóg dał komuś Ducha - dał, czyli Jego moc lub dar.

Przykładowo:

(8): Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 1]

(38): Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 2]

(13): A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Rz 15] 

(8): A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dając im Ducha Świętego, tak samo jak nam. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 15] 

(45): I zdziwili się ci wierzący pochodzący z obrzezania, którzy przyszli z Piotrem, że dar Ducha Świętego został wylany także na pogan. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 10] 

Warto przy tym zauważyć, że stwierdzenie "moc Ducha Świętego" określa podmiot, który tę moc posiada. Innymi słowy sama MOC nie może posiadać mocy, jeśli jest bezosobową mocą. Siła nie może przekazać komuś swego daru, bo jest tylko siłą i nie posiada darów.

W wyrażeniach typu "dając im Ducha Świętego", "wylewając Ducha", "Duch zstąpił na kogoś" wyraża się zatem myśl, iż chodzi o "dając im dar/moc Ducha Świętego", "wylewając dar/moc Ducha, "zstąpił na kogoś dar/moc Ducha",  co jednoznacznie wynika z innych wersetów biblijnych - o czym niżej.

A zatem jeżeli mówimy o mocy czy sile, to zawsze zachodzi jednoznaczne pytanie: czyja moc i czyja siła? Siła i moc muszą do czegoś lub kogoś należeć. Nie istnieją jako odrębne jednostki, lecz są w czyimś władaniu.

Człowiek może posiadać moc i siłę, ale sam nie jest mocą i siłą. Maszyna może mieć moc, ale sama nie jest tą mocą. Podobnie jeśli chodzi o zwierzęta. Koń posiada siłę, ma moc, ale sam nie jest siłą ani mocą.

(16): Nie wybawi króla liczne wojsko ani nie ocali wojownika wielka siła. (17): Koń jest zwodniczy w wybawieniu, nie ocali swą wielką siłą. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Ps 33]

Oczywiście w sensie symbolicznym używa się zwrotu, że ktoś jest czymś np. Bóg jest Skałą czy Bóg jest Miłością. Nie oznacza to jednak dosłownego przekształcenia Boga w Skałę czy Miłość. Bóg nie przestaje być Osobą tylko dlatego, że określony został jak wyżej wspomniano. Po prostu chodzi o cechy Jego osobowości.

Czy jednak osoba może mieć wpływ na czyjeś postępowanie i mowę? Zauważ, iż często mówi się, iż jakiś człowiek jest pod wpływem innych ludzi. Co to oznacza? Nic innego jak to, że działa zgodnie z ich wolą i schematem myślenia.

Podobnie ktoś może działać pod wpływem Ducha Świętego i wcale nie oznacza to, iż działa pod kierunkiem bezosobowej siły. Działa pod wpływem woli Ducha Świętego, pod wpływem Jego oddziaływania.

Po drugie.

Kolejna kwestia, to wersety biblijne, które jednoznacznie personifikują Ducha Świętego. Dla przykładu:

(3): Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za ziemię? [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 5]

(51): Ludzie twardego karku, nieobrzezanego serca i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak wasi ojcowie, tak i wy! [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 7]

(29): A Duch powiedział do Filipa: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 8]

2): A gdy jawnie pełnili służbę Panu i pościli, powiedział im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do dzieła, do którego ich powołałem. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 13]

(19): A gdy Piotr rozmyślał o tym widzeniu, powiedział do niego Duch: Szukają cię trzej mężczyźni. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 10]

39): A gdy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go więcej nie widział, ale jechał swoją drogą, radując się. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 8]

(28): Uznał bowiem Duch Święty za słuszne, i my też, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 15]

(7): Gdy przybyli do Myzji, próbowali pójść do Bitynii, ale im Duch nie pozwolił. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 16]

(6): Gdy przeszli Frygię i krainę galacką, Duch Święty zabronił im głosić słowo Boże w Azji. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 16]

(23): Wiem tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 20]

(4): A oni, posłani przez Ducha Świętego, przybyli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 13]

(28): Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 20]

Zastanów się przez chwilę i rozważ, czy bezosobową siłę czy moc:

#  można okłamać,

# można jej się sprzeciwić,

# może ona mówić i poświadczać,

# może ona czegoś zabronić,

# może ona coś lub kogoś ustanowić,

# może ona coś uznać,

# można przeciwko niej zgrzeszyć,

# może ona kogoś porwać lub posłać?

Zdecydowanie nie, prawda? Sama siła nie robi takich rzeczy, a jednak Słowo Boże mówi, że Duch Święty takowe rzeczy, jak wyżej wymienione robi. Jak to możliwe, jeśli jest tylko siłą czy mocą?

Po trzecie.

Analizując Biblię nie można pominąć jeszcze jednej istotnej kwestii. Chodzi o to, iż zwrot Duch używany jest zamiennie i często odnosi się do:

# Ducha Bożego,

# Ducha Chrystusa (Pańskiego),

# Ducha Świętego

I choć nie zawsze jest o tym mowa wprost, to jednak są myśli biblijne, które to poświadczają.

Przykładowo:

Pierwszym z nich jest sytuacja opisana w Dzieje 5:1-11. Zwróć uwagę na wersety Dz 5:3,4 oraz Dz 5:8,9:

(3): Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za ziemię? (4): Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 5]

(8): I zapytał ją Piotr: Powiedz mi, czy za tyle sprzedaliście ziemię? A ona odpowiedziała: Tak, za tyle. (9): Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i ciebie wyniosą. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 5]

(3): "Ananiaszu - powiedział Piotr - dlaczego szatan zawładnął twym sercem, że skłamałeś Duchowi Świętemu i odłożyłeś sobie część zapłaty za ziemię? (4): Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzić tym, coś za nią otrzymał? Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu". [Biblia Tysiąclecia II, Dz 5]

(8): "Powiedz mi - zapytał ją Piotr - czy za tyle sprzedaliście ziemię?" "Tak, za tyle" - odpowiedziała. (9): A Piotr do niej: "Dlaczego umówiliście się, aby wystawiać na próbę Ducha Pańskiego? Oto stoją w progu ci, którzy pochowali twego męża. Wyniosą też ciebie". [Biblia Tysiąclecia II, Dz 5]

Czy zauważyłeś wspomniane powiązanie? Trudno nie zauważyć, prawda?

Druga sytuacja to list do Rzymian 8:9-11 oraz 2 Tym 1:14  :

(9): Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy. (10): Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości. (11): A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Rz 8]

(14): Strzeż tego dobrego, które powierzył ci Duch Święty, który w nas mieszka. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2tm 1] 

I ponownie widać, iż Duch Święty utożsamiany jest z Duchem Bożym i Duchem Chrystusa, który "w nas mieszka" - jak wspomina apostoł Paweł.

Dodatkowo.

Dodatkowym - czysto obrazowym - przykładem na to, iż ktoś może działać pod wpływem ducha są sytuacje wskazujące na opętanie ludzi przez demony. Biblia wielokrotnie opisuje takie zdarzenia i podkreśla, iż ludzie działali pod wpływem OSOBOWEGO złego ducha.

Przykładowo:

(16): I stało się, gdy szliśmy na modlitwę, że zabiegła nam drogę pewna dziewczyna, która miała ducha wieszczego i swoimi wróżbami przynosiła wielki dochód swoim panom. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 16]
(18): A robiła to przez wiele dni. Lecz Paweł, bolejąc nad tym, odwrócił się i powiedział do ducha: Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 16]

Na co to ogólnie wskazuje? Na to, iż forma oddziaływania DUCHA na człowieka może być różna i DUCH wcale nie musi być bezosobową siłą czy mocą. W człowieku 'mieszkać' może zarówno Duch Święty-Duch Boży, jak i duch demoniczny.

I obyśmy dobrze się zrozumieli - nie porównujemy tu demonów i Ducha Świętego, ale ukazujemy czysto teoretycznie i przykładowo sposób, w jaki DUCH może działać na człowieka. Działać i dalej pozostać 'osobową istotą'.

Podsumowanie.

Jako ludzie z ograniczonymi możliwościami poznawczymi nie jesteśmy w pełni zrozumieć Ducha Bożego gdyż On znacznie nas przewyższa. Nie znaczy to jednak, iż nic nie jesteśmy w stanie pojąć. Zrozumiemy tyle, ile Bóg zechce nam objawić.

Słowo Boże ukazuje kim Stwórca naprawdę jest i jak działa. Powyższa argumentacja uwydatnia, iż nie sposób przyjąć założenie, że Duch Święty to bezosobowa siła, bo znaczyłoby to nic innego, jak to, iż zarówno Duch Boży jak i Duch Chrystusa to tylko siła, nie osoba. Wersety biblijne jednoznacznie ukazują osobowość Ducha Świętego. On mówi, zabrania, ustanawia czy posyła. Tego bezosobowa siła nie jest w stanie uczynić.

I choć człowiekowi trudno to pojąć, to jednak nie możemy zgodzić się z nauczaniem CK JW, skoro Biblia wskazuje inaczej. Początkowo kłóciło się to z naszym zrozumieniem i odrzucaliśmy taką możliwość. Obecnie nie mamy już takich wątpliwości, ale dalej, z ludzkiego punktu widzenia Duch Święty to zagadkowa istota.

Mamy jednak świadomość, że dla JW to kontrowersyjna informacja i że większość nie jest w stanie tego zrozumieć. Nie jest, gdyż to nie Duch Boży kieruje organizacją CK JW. Dopiero uwolniwszy się spod jej wpływów jest szansa na właściwe zrozumienie Słowa Bożego.

Oczywiście wyprzedzając myślenie JW nie uważamy się za kogoś wyjątkowego. Po prostu piszemy to, co obecnie widzimy w Biblii i co było wcześniej przed nami zakryte. To nasze osobiste wnioski i jak zawsze nie musisz się z nami zgadzać drogi czytelniku.

(32): A my jesteśmy jego świadkami w tym, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są mu posłuszni. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 5]

(8): Moje myśli bowiem nie są waszymi myślami ani wasze drogi nie są moimi drogami, mówi PAN; (9): Ale jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi przewyższają wasze drogi, a moje myśli - wasze myśli. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Iz 55] 

(11): Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego. (12): My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane. (13): A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. (14): Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo. (15): Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. (16): Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1kor 2]

PS.: 
Prosimy abyś zanim zaczniesz krytykować, chociaż spróbował samodzielnie przeanalizować ww. wersety biblijne i się nad nimi zastanowił.