Niewolnik - czyli krótko o Mateusza 24:45-47.

"Niewolnik wierny i roztropny", to według ostatniego zrozumienia CK JW oni sami. Ustanowieni zostali podobno w roku 1919, a raczej sami się ustanowili, gdyż w Biblii nie znajdziesz informacji jakoby ktokolwiek i kiedykolwiek ustanowił CK JW tzw. niewolnikiem. Aby jednak zweryfikować tę doktrynę CK trzeba jak zawsze zajrzeć do Biblii i uwzględnić kontekst wypowiedzi oraz inne fragmenty biblijne zwracające uwagę na ten temat.

A czy Ty zastanawiałeś się kiedyś nad wersetami, które podobno upoważniają CK JW do powołania się na to "stanowisko"? Czy sprawdzałeś i starałeś się samodzielnie zrozumieć wersety, w których Pan Jezus wspomina o niewolniku? Jeżeli nie, to spróbuj, a zobaczysz, że samodzielne zrozumienie Biblii nie jest takie skomplikowane, jak Ci niektórzy wmawiają, szanowny Świadku.

Oto nasze spostrzeżenia w tej sprawie.

➤ Po pierwsze - warto podkreślić jeden ważny aspekt, a mianowicie chodzi o to, że Pan Jezus tzw. niewolnika określał również innym zwrotem tj. nazywał go szafarzem lub sługą.

➤ Po drugie - zwróć uwagę na wcześniejszy kontekst wypowiedzi - od wersetu Mat 24:42. Jest tu mowa o konieczności zachowywania czujności. Wersety od 43 powiedziane są w formie przypowieści.

(43): A to wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze ma przyjść złodziej, czuwałby i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Mt 24]

Po tym dopiero Pan Jezus zaczyna mówić o niewolniku, którego nazywa "wiernym i roztropnym", o ile zachowa wspomnianą czujność.

(45): Któż więc jest sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, aby im dawał pokarm o właściwej porze? (46): Błogosławiony ten sługa, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. (47): Zaprawdę powiadam wam, że ustanowi go nad wszystkimi swymi dobrami. (48): Lecz jeśli powie ten zły sługa w swoim sercu: Mój pan zwleka z przyjściem; (49): I zacznie bić współsługi, jeść i pić z pijakami; (50): Przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. (51): Wtedy odłączy go i wyznaczy mu dział z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Mt 24]

➤ Po trzecie - zwróć również uwagę na rozdział 25 ew. Mateusza. To dalsze przykłady nawiązujące do potrzeby zachowywania czujności i konsekwencji związanych z jej brakiem. A więc Pan Jezus podaje przypowieści o dziesięciu pannach i o talentach.

Cała treść od Mateusza 24:42 do Mateusza 25:30 podkreśla, jak ważna jest czujność i oczekiwanie na przyjście Pana. Wielokrotnie powtarza się zwrot - "czuwajcie".

➤ Po czwarte - zwróć uwagę na ew. Łukasza 12:35-48. Jest tu też mowa o tym, jak ważne jest zachowywanie czujności, gdyż jest to sprawozdanie siostrzane - mówi o tym samym. Tutaj jednak niewolnik nazwany jest szafarzem. Ciekawy jest jednak werset Łk 12:41:

(41): Wtedy Piotr go zapytał: Panie, czy tę przypowieść mówisz do nas, czy też do wszystkich? [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Łk 12]

(41): Wtedy Piotr zapytał: "Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?" [Biblia Tysiąclecia II, Łk 12] 

(41): Na to odezwał się Piotr: - Panie, czy ta opowieść dotyczy tylko nas, czy wszystkich? [Przekład Współczesny NT, Łk 12]

 (41): A Piotr rzekł: Panie, czy do nas mówisz w tym podobieństwie, czy też do wszystkich? [Biblia Warszawska, Łk 12]

(41): Then Peter said to him, Lord, speak you this parable to us, or even to all? [American King James Version, Łk 12] 

Piotr pyta, czy ta przypowieść (przykład, podobieństwo) dotyczy ich, czy wszystkich? Pan Jezus nie udziela bezpośredniej odpowiedzi, ale kieruje uwagę na kolejną przypowieść, czyż nie?

(41): Wtedy Piotr go zapytał: Panie, czy tę przypowieść mówisz do nas, czy też do wszystkich? (42): A Pan odpowiedział: Któż więc jest szafarzem wiernym i roztropnym, którego Pan ustanowi nad swoją służbą, aby we właściwym czasie wydawał jej wyznaczoną żywność? (43): Błogosławiony ten sługa, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. (44): Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad wszystkimi swoimi dobrami. (45): Ale jeśli ten sługa powie w swoim sercu: Mój pan zwleka ze swoim przyjściem, i zacznie bić sługi i służące, jeść, pić i upijać się; (46): Przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa i o godzinie, której nie zna, i odłączy go, i wyznaczy mu dział z niewierzącymi. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Łk 12]

➤ Po piąte: Pan Jezus używając zwrotu "niewolnik", "szafarz" czy "sługa" używa liczby pojedynczej. To nie "grono" (liczba mnoga), tylko pojedyncza osoba.


Wnioski.

💣 Pierwszy ważny wniosek: myśli zawarte w Mateusza 24:45-47, czy Łukasza 12:42-44, to PRZYPOWIEŚĆ, a nie proroctwo o niewolniku. Tak jednoznacznie wynika z kontekstu.

💣 Drugi ważny wniosek: skoro to przypowieść, to nie istnieje instytucja w postaci kilku wybranych osób z grona CK JW, którzy nazywają się - "niewolnikiem wiernym i roztropnym".

💣 Trzeci ważny wniosek: niewolnika ustanawia Pan Jezus. CK JW samo ustanowiło się niewolnikiem.
A więc już samo to dyskwalifikuje ich jako osoby szczególnie uprzywilejowane. Ponadto Biblia w ogóle nie wspomina o roku 1919, w którym to podobno ustanowiony został szafarz. Zwłaszcza, że jak ww. to tylko przypowieść, unaocznienie.

💣 Czwarty ważny wniosek: każdy prawdziwy sługa Pana Jezusa nazywany jest szafarzem (niewolnikiem), któremu Pan powierzył obowiązek czuwania, wspierania się nawzajem, budowania i okazywania wierności. Każdy może otrzymać dar Ducha Świętego.

(1): Niech więc każdy uważa nas za sługi Chrystusa i szafarzy tajemnic Boga. (2): A od szafarzy wymaga się, aby każdy z nich okazał się wierny. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1kor 4]

(8): Przede wszystkim miejcie gorliwą miłość jedni dla drugich, bo miłość zakrywa mnóstwo grzechów. (9): Bądźcie dla siebie gościnni bez szemrania. (10): Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1p 4] 

(38): Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Dz 2]  

Podsumowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe - z Biblii jasno wynika, iż CK JW nie może być "niewolnikiem", nie jest i nigdy nim nie byli. Ponadto, to nie "niewolnik" miał oznajmiać ludziom prawdę i przyszłość, lecz Duch Święty, Duch prawdy.

(12): Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. (13): Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, J 16]

Szafarzem jest każdy chrześcijanin, który uznaje Jezusa w sposób, o którym mówi Biblia, a nie jakaś uprzywilejowana grupa osób. Wynika to też z wielu innych myśli biblijnych (przykład).

Zachęcamy Cię, jak zawsze do zbadania sprawy i weryfikacji tego, czego uczy Słowo Boże, z tym czego uczy Cię ciało kierownicze. Nie kieruj się ślepym zaufaniem. Tego wymaga od Ciebie Bóg. Prawdziwa wiara w Boga nie jest ślepa.

(6): I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. (7): A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1 Kor 12]

(11): A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce. (12): Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus. (13): Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha. [Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 1 Kor 12]